سلام

امروز داشتم به نکته ای می اندیشیدم و آن اینکه چقدر تاسف برانگیز است که موسیقی سنتی حتی در

گذشته که این نوع موسیقی در ایران رایج بوده آنقدر بی ارزش شمرده می شد که کسی که صدای تار و

سه تارش طنینی می افکند انگشتش قطع می شد و به همین دلیل خیلی از اساتید ساز را کنار می

گذاشتند.

جای شکرش باقی است که امروز می توان تار یا سه تار به دست گرفت و نواخت اما حیف که شنوندگان

محدودند و اصالت موسیقی پیوسته در حال نابودی است.