استاد اول من آقای جوانی بود که من نزدیک یک سال هنرجوی او بودم و در این مدت او به قدری خود را

برتر میدانست و به گونه ای رفتار میکرد که انگار من هیچ چیز نمیفهمم من واقعا هیچ یک از درسهای او را

یاد نمیگرفتم و در طول یک سال فقط کتاب اول هنرستان و نیمی از کتاب دوم هنرستان موسیقی را با

من کار کرد.ولی خدا را شکر در همان موقع که داشتم از یادگیری سه تار ناامید میشدم آن استاد جوان

به کلی از آموزشگاه رفت و من شاگرد آقای امیری شدم و واقعا تعجب کردم که جوانی ۲۰و چند ساله این

چنین به خود می بالد ولی استاد امیری که حقیقتا استادی، مقامی شایسته ی ایشان  است اینقدر

متواضع و فروتن هستند. وآن قدر خوب تدریس میکنند که در مدت ۸ماه ۲ کتاب آقای ذوالفنون کامل تمام

شد درحالیکه آن استاد قبلی فقط برخی از درس های دو کتاب هنرستان را به من یاد میداد.