هر قیمتی خندیدن اصلا زیبا نیست،دیگران را به هرقیمتی خنداندن هم اصلا زیبا نیست.خندیدن به هر
قیمتی اینست که هرچه حد است پشت سر و هرچه احترام است زیر پا گذاشته شود. گاه به هر قیمتی
خندیدن یعنی دیگری را آزرده خاطر کنی تا خود شاد باشی یعنی کسی را ناراحت کنی تا شخص دیگری
بخندد.این را میگویم چون میبینم چنین رفتاری را.کوچک و بزرگ هم ندارد.دیگر چنین رفتاری عادی شده.
نمی شود جایی عاری از آن باشد.انگار نامعقول است اگر به هم نخندیم.انگار اشتباهی رخ داده اگر
دیگری را مسخره نکنیم.و اینها همه درحالیست که از کودکی به ما گفته شده با هم بخندید نه به هم!
چرا این همه رفتار های ناپسند در بین ماست؟چرا هیچ کس نمی خواهد خود را اصلاح کند ولی همه
میخواهند دیگری را درست کنند؟
اگر ما می توانستیم دیگری را تغییر دهیم وضع خودمان این نمی شد.
پس بیایید خود را بسازیم.آنگاه است که دیگران هم اگر ما را ببینند اصلاح می شوند.